به همین دلیل، باید به کالیبر، یعنی تخفیف ابعادی کاشی و سرامیک از مقدار اسمی توجه شود. در تولید صنعتی کاشی نمی توان محصولاتی با ابعاد یکسان به دست آورد. بنابراین، در مرحله انتخاب، کاشی ها انتخاب و با هم گروه بندی می شوند
در دسته هایی با اندازه مشابه، مطابق با تلورانس های تعیین شده توسط قانون. در مورد تن، کالیبر نیز بر روی بسته از طریق یک عدد نشان داده شده است (محدوده کالیبر از 0 تا 9).
ویژگی های مکانیکی سطح
استانداردهای EN 101، ISO 10545-6 و ISO 10545-7 برخی از ویژگی های کاشی را در رابطه با مقاومت سطح در برابر خراش و سایش تنظیم می کنند.
سرامیک 80*80 تبریز سطح مشخص شده توسط مقیاس MOHS توانایی پوشش سطح در مقاومت در برابر خراش و حکاکی را مشخص می کند.
طبق استاندارد EN 101، کاشی ها با توجه به سختی فزاینده مواد معدنی مورد استفاده برای تراشیدن، از 1 تا 10 طبقه بندی می شوند.
کاشی با سختی Mohs بالاتر خطر کمتری دارد که سایر مواد به طور دائم آن را حکاکی یا خراش دهند.
آزمایش هایی که برای تعیین مقاومت در برابر سایش انجام می شود اساساً دو آزمایش است و به نوع سطح بستگی دارد:
مقاومت در برابر سایش عمیق (کاشی های بدون لعاب)
حجم برداشته شده در شرایط سایشی خاص (سایش عمیق) اندازه گیری می شود. کاشی در نظر گرفته می شود که هر چه حجم مواد برداشته شده کمتر باشد، مقاوم تر است.
• مقاومت سایشی سطحی PEI (کاشی های لعابدار)
یک فرآیند سایش سطحی از طریق چرخه‌های سایش با شدت فزاینده شبیه‌سازی می‌شود و ارزیابی اثرات متعاقب آن با استفاده از یک بررسی بصری در شرایط مشاهده مشخص انجام می‌شود. بسته به نتیجه این مشاهدات، به کاشی اندازه‌گیری شده یک کلاس مقاومت در برابر سایش اختصاص داده می‌شود.
مقاومت در برابر سایش سطحی (شاخص PEI) توانایی مینا در مقاومت در برابر سایش و پارگی است.
طبق استاندارد (ISO 10545-7)، کاشی ها بر اساس کاربرد مورد نظرشان در پنج کلاس طبقه بندی می شوند:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.