پادشاهی که ظروف نقره را شانس پیروزی در جنگ می دانست!

استفاده از چنگال و ظرف نقره تا حدی به لطف امپراتوری بیزانس به سمت غرب گسترش یافت.

در آن زمان این امپراتوری بیشتر ترکیه امروزی را اشغال کرد چنگال در ابتدا در بسیاری از جوامع اروپایی پذیرفته نشد، بیشتر به این دلیل که روش تهیه غذا نیازی به استفاده از آن نداشت.

در حدود قرن شانزدهم زمانی که مفید بودن چنگال بیشتر شناخته شد، شروع به تغییر کرد.

این به لطف کاترین دو مدیچی است که به مدت یک سال به فرانسه سفر کرد و نشان داد که چگونه غذا خوردن را در میز شام که شامل چنگال هم می‌شد، می‌دانست.

بیشتر چنگال ها و ظروف نقره در این زمان ابزارهای ساده و دو شاخه ای بودند که برای ضربه زدن به غذا به کار می رفتند.

دلیل اصلی وجود چنگال ها در اندازه های مختلف، توانایی ایجاد آنها نبود، بلکه هدف اصلی چنگال جایگزینی دست ها به عنوان وسیله ای برای محکم کردن و بلند کردن غذا به دهان بود.

مسلماً دلیل اصلی اینکه چنگال تا قرون وسطی مبهم بود، این بود که از آنجایی که می‌توان از دست‌ها استفاده کرد، تقریباً بی‌فایده تلقی می‌شد.

اما امروزه کلاس در زمان غذا خوردن بسیار اهمیت دارد .و مردم باید از اجنسا فلزی استفاده کنند.

همین امر موجب شده تا سازنده این محصول قیمت ظروف مسی را تا حد مشخصی بالا ببرد.

این امر با ظهور طاعون سیاه و سایر بیماری ها و بیماری های گسترده ای که اروپا را فرا گرفت تغییر می کند.

پس از آن، چنگال به عنوان وسیله ای برای خوردن غذا بدون دست زدن به آن دیده می شد.

به همین دلیل است که چنگال و ظروف برنز مختلفی برای کارهای مختلف ساخته شد تا از گسترش بیماری جلوگیری کند.